Tu sei qui

Immi/Emi

Dove sono andati?

da Leonardo Zanier, Den Wasserspiegel schneiden / Sot il pêl da l’âga / Sotto il pelo dell’acqua, Zurigo, Limmatverlag, 2002

Dulà sono lâts?

ogni volta ch'a si torna

'l è simpi cualchi balcon di plui

che di not nol s'impia

e la cjasa dulà ch'a vivevin

vôs amigas

cussì nêra e studada a fâs poura

dulà sono lâts?

aloras ti còntin di paîs lontans

studiâts a scuela

tornarano?

nissun sà dî nuja

e i antii dai balcons

e chês bûsas plui nêras

samèin spietâ...

ce? nol è facil a dî

encja se un brivit

al cres su pa schena

travanant il spinâl

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dove sono andati?

ogni volta che si ritorna

c'è sempre qualche finestra in più

che di notte non si accende

e la casa dove vivevano

voci amiche

così nera e spenta fa paura

dove sono andati?

allora ti raccontano di paesi lontani

studiati a scuola

torneranno?

nessuno sa dir nulla

e le cornici di pietra delle finestre

e quei buchi più neri

sembrano aspettare...

che cosa?

non è facile da dirsi

anche se un brivido sale lungo la schiena

trapanando il midollo

 Wo sind sie hin?

jedes Mal, wen man zurückkommt

ist es noch ein Fenster mehr

das nachts sich nicht erhellt

und das Haus, wo sie lebten

die vertrauten Stimmen

so schwarz, so erloschen macht Angst

wo sind sie hin?

und sie erzählen dir von fernen Ländern

von denen man in der Schule gehört hat

werden sie zurückkehren?

niemand weiss es

doch die dunklen Eingänge

und die blinden Fenster

scheinen zu warten.

worauf?

schwer zu sagen

auch wenn ein Schauer

den Rücken hinaufläuft

und das Mark durchbohrt